This study aimed to determine the prevalence of iron deficiency (ID) and iron deficiency anemia (IDA) and to investigate the effects of nutritional habits and family education level on the development of IDA in children aged between 1-16 years living in Bursa. This study is performed in 3 different primary health care centers in a low socioeconomic region. Five hundred healthy subjects aged between 1-16 years were admitted for the study. The study population was divided into 4 different age groups including children1-1.9, 2-5,6-10.9,and11-16years old, respectively. Blood count, serum iron (µg/dl), iron-binding capacity (µg/dl), ferritin (ng/ml), and transferrin saturation (%) were measured. A questionnaire was performed for investigating the nutritional and parental education status of the children included in the study. Anemia, ID, and IDA were investigated according to the National Health and Nutrition Examination Survey (NHANESIII) criteria. Mentzer Index was used to differentiate thalassemia minor and IDA in anemic children. There were 247 male (49%), 253 females (51%) in study. The mean age was7.4±3.9 years. The prevalence of anemia according to the NHANES III criteria was found at 31% (n=155). The prevalence of anemia was higher in Group I and Group IV compared to other groups (p <0.05).ID was detected in 12% (n=61) of 500 cases, while IDA was found in 7.4% (n= 37). Serum ferritin level was the most sensitive and specific marker in detecting IDA (p<0.001). Thalassemia minor was found in 18 of 500 cases (3.6%). Maternal education level was significantly lower in the anemic groups (p<0.05). ID and IDA are still important health problems in our region. The education level of mothers plays an important role in the nutrition of children. For solving this problem; Parents should be supported by educational programs on child nutrition.

Bu çalışmanın amacı Bursa'da yaşayan 1-16 yaş arası çocuklarda demir eksikliği (DE), demir eksikliği anemisi (DEA) prevalansını belirlemek ve beslenme alışkanlıkları ve aile eğitim düzeyinin demir eksikliği anemisi gelişimine etkilerini araştırmaktır. Bu çalışma düşük sosyoekonomik bir bölgede bulunan 3 farklı aile sağlığı merkezine başvuran 1-16 yaş arası 500 sağlıklı çocukta yapılmıştır. Çalışmaya alınan çocuklar sırasıyla 1-1,9, 2-5, 6-10,9 ve 11-16 yaş grubundaki çocuklar olmak üzere dört gruba ayrıldı. Tam kan sayımı, serum demir (µg/dl), demir bağlama kapasitesi (µg/dl), ferritin (ng /ml), transferrin satürasyonu (%) çalışıldı. Araştırmaya alınan çocukların beslenme ve anne-baba eğitim durumlarını araştırmak için anket uygulandı. Bu çalışmada anemi, DE ve DEA National Health and Nutrition Examination Survey (NHANES III) kriterlerine göre araştırıldı. Mentzer indeksi talasemi minör ve DEA'yı ayırt etmek için kullanıldı. Araştırmaya alınan 247 erkek (%49) ve 253 kız (%51) olgularımızın yaş ortalaması 7,4±3,9 yıl idi. NHANES III kriterlerine göre anemi prevalansı %31(n=155) idi. Grup I ve Grup IV'te anemi görülme sıklığı diğer gruplara göre daha yüksekti(p<0.05). Araştırmadaki 500 olgunun %12'sinde (n=61) DE, %7,4'ünde (n=37) DEA bulundu. Serum ferritin seviyesi DEA'nın saptanmasında en yüksek duyarlılık ve özgüllüğe sahipti (p<0,001). Çalışmadaki 500 olgunun 18'inde (%3,6) talasemi minör saptandı. Anemik gruplarda anne eğitim düzeyi anlamlı olarak daha düşüktü(p<0.05).DE ve DEA ülkemiz için halen önemli bir sağlık sorunudur. Annelerin eğitim düzeyi çocuk beslenmesinde önemli role sahiptir. Bu sorunu çözmek için; Ebeveynler, çocuk beslenmesine yönelik eğitim programları ile desteklenmelidir.