The aim of this study is to evaluate the rate of playing chess and the age of starting chess among university students, and to determine the gender, department studied and the region where they live, etc. To review its relationship with sociodemographic characteristics. A survey was applied to university students aged 17-25. The analysis was conducted using IBM SPSS.Chi-Square Test was used in the analysis. p<0.05 was considered statistically significant. 430 university students, 243(57%) male, 187(43%) female, participated in our study. 78.8% of the students did not have a chess score. 92(49%) of female students and 181(74%) of male students played chess. A significant relationship was observed between the reading section and playing chess (𝜒²=28.313, 𝑝=0.000); gender and playing chess (𝜒²=28,072, 𝑝=0.000). Starting age for chess was found 132(31%) for 7-10 year olds; 55(13%) for 11-14 year olds; 35(8%) for the 15-18 age group and 24 (6%) for the 19+ age group. A significant relationship was observed between the age of starting chess and participation in a chess tournament (𝜒²=105,348, 𝑝=0.000).No statistically significant relationship was found between the region where they attended (𝜒²=12.273, 𝑝=0.092) secondary/high schools and playing chess (𝜒²=8.466, 𝑝=0.293).Most of the students (91%) stated that playing chess makes positive contributions to business life; they stated that they thought there might be a relationship (76%) between chess and the economy. Considering the benefits of chess, the planned and regular addition of chess education to the education system from an early age will positively affect individuals in situations where strategic decisions need to be made and in events that require multidimensional thinking and mathematical analysis.

Çalışmamızın amacı üniversite öğrencilerinin satranç oynama oranı ve satranca başlama yaşını değerlendirerek, cinsiyet, eğitim görülen bölüm ve yaşanan bölge vb. sosyodemografik özellikler ile ilişkisini gözden geçirmektir. 17-25 yaş arası üniversite öğrencilerine bir anket uygulanmıştır. Analizler IBM SPSS kullanılarak yapılmıştır. Analizlerde, Ki-Kare Bağımsızlık Testi kullanılmıştır. p<0.05 istatistiksel olarak anlamlı kabul edilmiştir. Çalışmamıza 243(%57) erkek, 187(%43) kadın olmak üzere 430 üniversite öğrencisi katılmıştır. Öğrencilerin %78.8’inin satranç puanı yoktur. Kadın öğrencilerin 92'si (%49), erkek öğrencilerin 181'i (%74) satranç oynamaktadır. Cinsiyet ve satranç oynama (𝜒²=28.072, 𝑝=0.000); eğitim görülen bölüm ve satranç oynama arasında anlamlı bir ilişki gözlemlenmiştir (𝜒²=28.313, 𝑝=0.000). Satranca başlama yaşı 4-6 yaş için 36(%8); 7-10 yaş için 132(%31); 11-14 yaş için 55(%13); 15-18 yaş için 35(%8) ve 19+ yaş için 24(%6) bulunmuştur.
Satranca başlama yaşı ile satranç turnuvasına katılım arasında anlamlı bir ilişki gözlemlenmiştir (𝜒²=105.348, 𝑝=0.000). Öğrencilerin satranç oynama oranı ile ortaokul ve liseyi okudukları bölge arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki tespit edilmemiştir (𝜒²=12.273, 𝑝=0.092) (𝜒²=8.466, 𝑝=0.293). Öğrencilerin çoğu (%91) satranç oynamanın iş hayatına olumlu katkılar sağladığını; satranç ve ekonomi arasında bir ilişki olabileceğini (%76) düşündüklerini ifade etmişlerdir. Satrancın yararları düşünüldüğünde satranç eğitiminin erken yaştan itibaren eğitim sistemine planlı ve düzenli bir şekilde eklenmesi, stratejik kararlar alınması gereken durumlarda, çok yönlü düşünme ve matematiksel analiz de gerektiren olaylarda olumlu yönde bireyleri etkileyebileceği söylenebilir.