The aim of the research is to determine the thoughts of the students studying in the physical education and sports teaching department about the Rhythm Education and Dance course. The research is conducted using descriptive survey model and the participants of the research consist of 229 (103 female, 126 male) university students studying at the Faculties of Sport Sciences and Physical Education and Sports Colleges of different universities and determined by cluster sampling method. In the research, "Attitude Scale Towards Rhythm Education and Dance Lesson" developed by Ayyıldız Durhan and Gökyürek (2020) was used as a data collection tool. As a result of the analysis, a significant difference was found between the groups in the gender variable in the achievement sub-dimension (t=2.214, p<.05). It was determined that female participants' averages for this sub-dimension were higher than male participants. The reason why women's averages are high suggests that women are more inclined to rhythm studies. As a result of the analysis made according to the weekly listening time of the participants on an hourly basis, significant differences were found in the achievement and empathy sub-dimensions (F=4.553, p<.012; F=7.397, p<.05). It was concluded that the participants who listened to music for less time had lower scores than the participants who listened to music for 7 hours or more. As a result, it can be said that the participants who listen to music more for a period of time are better in terms of spirituality, knowing their body, being energetic, coordination, balance and harmony than those who listen to less music, because moving with music and keeping rhythm can contribute to the development of the mentioned elements.

Araştırmanın amacı, beden eğitimi ve spor öğretmenliği bölümünde okuyan öğrencilerin Ritim Eğitimi ve Dans dersine ilişkin düşüncelerini belirlemektedir. Araştırma betimsel tarama modelinde olup, araştırmanın katılımcılarını farklı üniversitelerin Spor Bilimleri Fakülteleri ve Beden Eğitimi ve Spor Yüksek Okulları’nda okuyan ve küme örnekleme yöntemi ile belirlenen 229 (103 kadın, 126 erkek) üniversite öğrencisi oluşturmaktadır. Araştırmada, veri toplama aracı olarak Ayyıldız Durhan ve Gökyürek (2020) tarafından geliştirilen “Ritim Eğitimi ve Dans Dersine Yönelik Tutum Ölçeği” kullanılmıştır. Yapılan analizler sonucunda, cinsiyet değişkeninde kazanım alt boyutunda gruplar arasında anlamlı farklılık tespit edilmiştir (t=2,214, p<,05). Kadın katılımcıların bu alt boyuta ilişkin ortalamalarının erkek katılımcılara göre daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Kadınların ortalamalarının yüksek çıkmasının nedeni, kadınların ritim çalışmalarına daha yatkın olduklarını düşündürmektedir. Katılımcıların saat bazında haftalık dinledikleri müzik süresine göre yapılan analiz sonucunda ise kazanım ve empati alt boyutlarında anlamlı farklılıklar tespit edilmiştir (F=4,553, p<,012; F=7,397, p<,05). Daha az sürede müzik dinleyen katılımcıların 7 saat ve üzeri müzik dinleyen katılımcılara göre skorlarının daha düşük olduğu sonucuna varılmıştır. Sonuç olarak süre olarak daha çok müzik dinleyen katılımcıların az müzik dinleyenlere göre ruhen daha iyi olması, bedenini tanıması, enerjik olması, koordinasyon, denge ve uyum açısından daha iyi durumda olduğu söylenebilir çünkü müzikle birlikte hareket etmek ve ritim tutmak bahsedilen unsurların gelişimine katkı sağlayabilmektedir.