An Examination on Physical Activity Levels of Employed Individuals
1Faculty of Sports Sciences, Kırıkkale University
2Faculty of Sports Sciences, Hacettepe University
3Faculty of Sports Sciences, Lokman Hekim University
Advances in Health, Sports and Technology Sciences 2023; 1(4): 11-24 DOI: 10.54152/asujshr.1264382
Full Text PDF

Abstract

The aim of this study is to examine the physical activity duration, intensity, energy expenditure, and average metabolic equivalent (MET/h) values of employed individuals, as well as how they differ by gender and age. The study included 460 volunteers, 263 women and 197 men ranging in age from 18 to 65. Physical Activity Assessment Questionnaire (PAAQ), International Physical Activity Questionnaire-Short Form (IPAQ-SF), and Personal Information Form were applied to the volunteers with the self-assessment method. The data were analyzed with the SPSS 20.0 program. Independent sample t-test and one-way analysis of variance in comparison of groups for normally distributed variables; Mann-Whitney U and Kruskal-Wallis tests were used for non-normally distributed variables. It was determined that durations of “sitting at work, walking for transportation, transportation, and activities are done sitting at home” were longer in males compared to females, and the duration of standing physical activity at home was longer in females compared to males. It was found that there was a statistically significant difference between the age groups in terms of the duration of moderate-to-vigorous physical activities participation of the employees, and the duration of participation in moderate-to-vigorous physical activity decreased as the age increased. It has been found that about ¾ of both female and male do not walk during the lunch break, and the rate of walking during the lunch break of employees aged 45 and over is higher than those of other age groups (p<0.05). As a result, it was observed that the participation time of females in all activity areas except standing activities at home was shorter compared to males and that as age increases, the duration of participation in moderate-to-vigorous physical activity decreases and that female’s walking time for transportation purposes is longer than men’s, but there is no difference between lunch break walking times.


Çalışan Bireylerin Fiziksel Aktivite Düzeylerinin İncelenmesi
1
2
3
Advances in Health, Sports and Technology Sciences 2023; 1(4): 11-24 DOI: 10.54152/asujshr.1264382

Bu çalışmanın amacı, çalışan bireylerin fiziksel aktivite süreleri, fiziksel aktivite şiddetleri, harcadıkları enerji ile ortalama metabolik eşdeğer (MET/saat) değerlerinin; cinsiyet ve yaşa göre incelenmesidir. Çalışmaya, 18 ile 65 yaşları arasında 263 kadın ve 197 erkek olmak üzere toplam 460 gönüllü katılmıştır. Gönüllülere, Fiziksel Aktivite Değerlendirme Anketi, Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketi-Kısa Formu ve Kişisel Bilgi Formu kendini değerlendirme yöntemi ile uygulanmıştır. Veriler SPSS 20.0 programı ile analiz edilmiştir. Normal dağılım gösteren değişkenler için grupların karşılaştırılmasında bağımsız örneklem t testi ve tek yönlü varyans analizi; normal dağılım göstermeyen değişkenler için ise Mann-Whitney U ve Kruskal-Wallis testleri kullanılmıştır (p<0.05). İş yerinde oturma, ulaşım amaçlı yürüyüş, ulaşım ve evde oturarak yapılan aktivite sürelerinde erkeklerde kadınlardan daha uzun olduğu; evde ayakta yapılan fiziksel aktivite için harcanan sürenin kadınlarda erkeklerden daha uzun olduğu saptanmıştır. Çalışanların orta-yüksek şiddetli fiziksel aktiviteye katılım süresi açısından yaş grupları arasında istatistiksel açıdan anlamlı fark olduğu, yaş arttıkça orta ve yüksek şiddetli fiziksel aktiviteye katılım süresinin azaldığı bulunmuştur. Hem kadınların hem de erkeklerin yaklaşık ¾’ü öğle molasında yürüyüş yapmadığı, 45 yaş ve üzerindeki çalışanların öğle molasında yürüyüş yapma oranlarının diğer yaş gruplarında çalışanlardan daha yüksek olduğu bulunmuştur (p<0.05). Sonuç olarak, kadınların evde ayakta yapılan aktiviteler haricinde diğer tüm aktivite alanlarına katılım sürelerinin erkeklere göre daha kısa olduğu, yaş arttıkça orta-yüksek şiddette yapılan fiziksel aktivitelere katılım süresinin azaldığı, kadınların ulaşım amaçlı yürüyüş süresinin erkeklere göre daha uzun olduğu, ancak öğlen arası yürüyüş süreleri arasında istatistiksel olarak fark olmadığı görülmüştür.